چگونه با دروغگو ها برخورد کنیم؟

 قبول این مساله که دوستان و همکاران ما دروغ می گویند دشوار است. چالش اصلی نحوه برخورد با شخصی است که دروغ میگوید.

علی رغم اینکه بیشتر مردم زیاد دروغ می گویند - بر طبق نتایج تحقیقات حدود ۲ تا ۳ بار در طول یک مکالمه ۱۰ دقیقه ای - مخاطبین به میزان پایینی متوجه این قضیه می شوند. محققین دانشگاه کالیفرنیا پس از آنالیز نتایج ۲۵۳ مطالعه این نکته را کشف کرده اند که افراد تنها ۵۳% دروغ هایی که به آنها گفته می شوند را تشخیص می دهند. به عبارت دیگر احتمال اینکه بفهمیم شخصی به ما دروغ می گوید به اندازه برنده شدن در شیر یا خط است.

نکته ترسناک این است که افرادی که برای تشخیص دروغ تعلیم دیده اند مانند قضات و یا  مأمورین   CIAنیز در این ضمینه خیلی بهتر عمل نمی کنند. یعنی در ۶۰% مواقع می توانند دروغ را شناسایی کنند.

زمانی که مچ شخصی را در هنگام دروگویی می گیریم، احتمالاً دروغ بیش از اندازه بزرگی می گوید که باور آن برای شنونده و اینکه به روی خود نیاورد بسیار توهین آمیز است. در چنین مواقعی ادامه مکالمه بصورت سودمند بدون اینکه دروغگو قِسِر در برود کار بسیار دشواری است.

در مواقعی که فقط حس می کنید که به شما دروغ گفته شده است و نمیخواهید پارانوئید باشید و اتهامی وارد کنید چه؟ اگرچه شک بیش از اندازه، خوب نیست اما به میزان پایین بسیار مفید می باشد؛ مخصوصاً که در باز شناختن دروغ ها تا این حد ضعیف هستیم.

سؤالاتی که در اینگونه مواقع مطرح است این ها است که: با یک دروغ چگونه برخورد کنیم؟ اگر فکر می کنید که شخصی به شما دروغ می گوید آیا باید به رویش بیاوریم؟ به شخص دیگری بگوییم؟ یا هیچ عکس العملی نشان ندهیم. در واقع میتوان کارهای زیادی انجام داد اما بهترین عکس العمل بسته به موقعیت، متفاوت است.

در اولین مرحله باید قوانین را بدانید: قبل از اینکه در مورد نوع عکس العمل خود تصمیم گیری کنید، سابقه اخیر مخاطب را در زمینه های مشابه مورد بررسی قرار دهید. برای رو کردن دست کسی، باید از عواقب عمل خود برای دو طرف آگاه باشید. شدت پیامدهای دروغگویی را بدانید و اطمینان حاصل نمایید آن را واقعا به آن شکل که هست بیان می کنید وگرنه ممکن است در نهایت بر ضد خودتان تمام شود.

گزینه ۱: عکس العملی نشان ندهید: کسی دوست ندارد دروغ بشنود و عکس العمل طبیعی مچ دروغگو را گرفتن است، اما همیشه مخصوصاً در محیط کار هوشمندانه ترین کار این نیست. قبل از هر کاری از خود بپرسید: به جز نفسِ من چه چیز دیگری در خطر است؟ با جوانب مثبت و منفی عمل خود را در نظر بگیرید. بعضی اوقات ممکن است ارزش دوری از خصومتی که ممکن است با حرف زدن برایتان ایجاد شود بیشتر از رضایت مطرح کردن موضوع باشد. اما بعضی اوقات دروغ به اندازه ای جدی است که بقیه نیز باید بدانند.

گزینه ۲: با شوخی مسأله را پشت سر بگذارید: بعضی دروغ ها برای نادیده گرفتن بسیار بزرگ و برای پیگیری بسیار کوچک هستند. در این مواقع همیشه می توان از شوخی کمک گرفت. نظرات بازیگوشانه در جهت اشاره به دروغ بودن مطلبی مؤثر خواهد بود مثلاً: همین الان دیدم که بینیت کمی دراز شد! این شوخی به فرد دروغگو این فرصت را می دهد که بدون ترس از اقدامی تلافی جویانه علیه خود اشتباهش را بپذیرد. نکته ای که این تکنیک را کارگر می سازد این است که در طرف مقابل این حس ایجاد شود که مشغول بزرگنمایی یا شوخی بوده است و انتظار نداشته که کسی او را باور کند.

 گزینه ۳: خود را به راه دیگری بزنید: راه دیگری که خصوصاً در گروه ها مؤثر می باشد و عزت نفس فرد را نیز حفظ می کند این است که وانمود کنید که حافظه شما با خطا مواجه شده است و یا درباره مطلبی گیج شده اید. در این موقعیت تعداد زیادی سؤال بپرسید. هرچه جزئیات بیشتری درخواست کنید، احتمال آشکار شدن حقیقت بیشتر است. این گزینه به فرد این شانس را می دهدکه بدون اینکه دروغگو نامیده شود اعتراف کند خطای پیش آمده مربوط به اشتباه بیانی بوده و خود را تصحیح کند.

گزینه۴: دروغ را بر ملا کنید: در سازمان هایی که در مقابل دروغ عکس العملی نشان ندادن گزینه مناسبی نیست،  همیشه می توان فرد دروغگو را متوجه موقعیت نمود. فقط باید در این مورد بهترین راه را انتخاب کنید، برخورد شدید و مستقیم حرکت هوشمندانه ای نیست. احتمالاً بهتر است به طور خصوصی با شخص دروغگو و یا به کسانی که دروغ مورد نظر آنها را تحت تاثیر قرار می دهد صحبت کنید. در هر حال مهم است برای اثبات ادعاهای خود مدرک کافی داشته باشد تا خود دروغگو خوانده نشوید. مطمئن شوید با فرد دروغگو صادقانه و روراست صحبت می کنید. زمانی که میدانید بهتر است مسأله را بین خودتان حل کنید، سراغ اشخاص دیگر نروید.

در بسیاری از مواقع گزارش یک دروغ تنها راه حل و درست ترین است. بعضی اوقات گزارش نکردن دروغ ممکن است به بهای از دست دادن کارتان تمام شود. اما قبل از اقدام به چنین  کاری بهتر است به چند نکته خوب فکر کنید: انگیزه شما از گزارش دروغ چیست، آیا فقط عصبانی هستید یا نگران آسیب دیدن شخص دیگر یا شرکت هستید. اگر مورد اول درست است آگاه باشید که شخصیت خود را در معرض ریسک قرار می دهید. اگر مورد دوم درست است تنها حقایق را در نظر بگیرید و فضیه ها را دور بریزید. تنها بر روی گفته فرد دروغگو و مدارکی که دارید حساب کنید.

چه تصمیم بگیرید دروغ را بر ملا کنید و چه از آن بگذرید، هنگامی که با شخص دروغگو سر و کار دارید باید حواس خود را جمع کنید. اگر شاهدی برای اثبات ادهای خود ندارید، تعاملات کتبی با دروغگو میتواند به شما کمک کند. اگر طرف شما دروغگوی قهاری باشد هیچگاه در نوشتار به شما تعهدی نمی دهد. بلکه شما باید خودتان جمع بندی مکالمه را در ایمیلی برایش بفرستید. درست است که به اندازه نوشته ای از زبان خود فرد دروغگو اعتبار ندارد اما حداقل بعدا می توانید بگویید همکارتان فرصت اصلاح گفته های شما را داشته است.

-----------------------------------------------

بعضی افراد برای حفظ ظاهر و حفاظت از خود در مواقع نادری دروغ می گویند. آنها در تمام طول زندگی شغلی خود این دروغ ها را گفته اند و بخوبی می دانند چطور از گیر افتادن اجتناب کنند؛ به این دلیل است که راه حل واحدی برای تمامی موقعیت ها وجود ندارد و بهترین راه در نظر گرفتن گزینه ها و نتایج مثبت و منفی هر راه حل است.